Jamjam kaka (same same, but different)

Hello!!
Vienam dus. We zijn binnengedobberd over de Mekong, tussen de vissersbootjes, rijstvelden en drijvende tankstations.. Mooi zo! Daarna rechtstreeks naar Ho Chi Minh City (in den tijd heette dat nog Saigon), om Saartje haar verjaardag te vieren, en haar grootste cadeautje (zelfs met de vijf kilo die hij is afgevallen in Japan) op te wachten. Met Michael erbij dan de stad grondig verkend, het paleis bezocht waar de tanks dertig jaar geleden zijn binnengereden, het War Remnants Museum van de oorlog met Amerika, de markt, het waterpark met echt wel ongelooflijke glijbanen, en een sympathiek terrasje waar we vloeiend Vietnamees hebben leren spreken (ahum). Even buiten de stad naar de tunnels van de Vietcong gaan kijken (straffe gasten, en dames, waren dat), en de bijzonder lelijke (allez, iets tussen een carnavalswagen, een huwelijkstaart en een kathedraal in) Caodaistische tempel.
E nu zitten we dus aan het strand, Mui Ne, en het is hier goed. Het waait wel hard, maar dat is eigenlijk best welkom. Morgen gaan we de duinen in, opwarming voor de bergen van overmorgen.
Alles gaat goed, Maaike is alweer bijna genezen, en Michael is vandaag van kleur veranderd (dat mocht ook wel). Houden zo!
De groeten!!!